top of page

Dagboek van een politiek jogger - 10

Vandaag was ik ongeveer een half uur onderweg en ik hoorde een bekend geluid. Voetstappen van iemand die (veel) harder loopt dan ik. Nog even en ik zou ingehaald worden. Maar de man vertraagde. Hij had maar liefst twee vragen voor me. De eerste was een makkelijke.


"Mag ik een eindje meelopen?". Geen probleem, zolang het aan mijn tempo is.


Over de tweede vraag moest ik langer nadenken.


"Jan, ik heb gisteren op facebook naar de uitzendingen van Radio Lede van afgelopen weekend gekeken. Als ik me niet vergis, zaten jullie door voor de vakantie met drie mensen. Zondag zag ik twee halve kandidatenlijsten aan tafel. Is dat normaal?"


Wat moet ik daar op zeggen. De partijen die voor ons kwamen hadden telkens twee sprekers. Wij hebben heel vriendelijk en beleefd aan Radio Lede gevraagd of wij met drie mochten komen. Wij wilden graag onze drie pijlers voorstellen: de rode socialistische pijler, de blauwe pijler van progressieve liberalen en de witte pijler van onafhankelijken. Ik vermoed dat de collega's die zondag aan bod kwamen, heel vriendelijk en beleefd aan Radio Lede hebben gevraagd of ze met vijf mochten komen.


Het enige dat ik zeker weet, is dat Radio Lede alles op alles zet om zo neutraal en objectief mogelijk te zijn. De volgorde waarin de partijen zich voorstellen wordt bij voorbeeld door lottrekking bepaald.


Maar uiteindelijk maakt het niet zo heel veel uit. Wij zijn zeer blij dat wij met De Coöperatie genoeg hebben aan drie mensen om de standpunten van de partij duidelijk te maken. Zo kunnen wij er ondertussen nog twee inzetten om op de achtergrond aan het inhoudelijke te werken;-)

18 weergaven

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page