De Coöperatieve verkiezingsanalyse - 3
"Over de verpletterende verantwoordelijkheid van een gemakzuchtig journaille bij de verkiezingsoverwinning van radicaal rechts"
Bij de analyse van de voorbije verkiezingen springt één zaak in het oog: de onwaarschijnlijk actieve rol die een groot deel van de journalisten - en met name de VRT - hebben gespeeld, om de ontevreden en onbesliste kiezer recht in de armen van het Vlaams Belang te duwen.
Fase 1: de stemtest. In deze stemtest zijn slechts 7 partijen opgenomen. Je moet al zeer actief naar de kleine lettertjes in de FAQ zoeken, om te weten dat er nog partijen meedoen aan de verkiezingen. Op die manier begint een groot aantal partijen - net zoals KV Mechelen volgend seizoen - met 12 punten achterstand aan de verkiezingen.
Fase 2: 'SOS keuzestress', 'wat is de inzet', 'wie is de lijsttrekker in uw arrondissement', ... de VRT laat de ene app na de ander op de kiezer los, waarin 7 partijen uitgebreid hun boodschap verkondigen. Nergens, maar dan ook nergens, is te lezen dat er nog partijen meedoen, of waar ze voor staan.
Fase 3: Een stortvloed aan debatten op radio en TV waarbij kijkcijfers en showgehalte systematisch belangrijker zijn dan inhoud. Elkaar onderbreken, luider roepen dan de tegenstrever, vragen niet beantwoorden, ... en dit telkens met dezelfde stemmen uit dezelfde 7 (soms 6) partijen.
Fase 4: pertinente vragen worden niet, of veel te weinig gesteld, of men is tevreden met nepantwoorden. Hoe denkt u de kiezer te overtuigen na het debacle van Marrakesh? Hoe realistisch is klimaatrealisme als er rectoren meelopen in de betogingen? Welke rol speelt Europa in het migratiedebat? Kunt u het verschil uitleggen tussen een migrant, een vluchteling en een illegaal? ...
Fase 5 - het absolute dieptepunt is de grote Karrewietverkiezingsshow. Helaas is het verschil tussen deze show en de debatten voor- en nadien zo klein, dat het nauwelijks opvalt dat dit niet van de nieuwsdienst is.
En dit speelt zich allemaal af in een periode, waarin het vertrouwen in de politieke partijen zeer laag is. Velen zien de oplossing in blanco , ongeldig of niet stemmen (achteraf gezien meer dan 1,3 miljoen stemgerechtigden), anderen wachten tot het allerlaatste moment om te beslissen, al dan niet na het doen van een gefalsifieerde stemtest.
Nu is mijn vraag beste journalist: wat verwacht u van een kiezer die niet tevreden is met het beleid, die de oppositie te zwak vindt, die met afgrijzen naar de voorbije campagne heeft gekeken, en aan wie u hebt uitgelegd dat er maar zeven partijen zijn?
Precies. En daarom draagt u een verpletterende verantwoordelijkheid bij de verkiezingsoverwinning van radicaal rechts.
Voor België is het niet te hopen dat er binnenkort opnieuw verkiezingen zijn, maar voor u wel. Dat wordt voor u een uitstekende gelegenheid om u te herpakken.